Reza is het geesteskind van de italo-fransman Reza Hatami. Met "Moonless" is hij aan zijn tweede full cd (na eerst twee ep's) toe en daarop laat hij zich omringen door het kruim van de Franse indiescene: Pierre-Jean Crappin op drums, Boris Kohlmayer op electrische gitaar en Gonzague Octaville op contrabas.

Reza is bezig van in 2005 en heeft ondertussen duidelijk enige rijpheid bereikt. Het feit dat hij in Franrijk en in de omringende landen goed aan de bak komt qua optredens heeft zeker bijgedragen tot deze maturiteit.  Zijn grote voorbeeld is Leonard Cohen en dat is aan de voordragerige manier van zingen dan ook duidelijk te merken. Wat ons betreft zijn er slechtere voorbeelden om zich aan te spiegelen, zeker als men er in slaagt om de grootmeester redelijk treffend te imiteren zonder echt een kloon te worden. Ook in het muzikale gedeelte komt de Canadese meesterbard regelmatig zijn neus om de hoek steken, terwijl ook de invloed van de Amerikaanse folk duidelijk aanwezig is. Mooi meegenomen is tenslotte het feit dat Reza het Engels op een aanvaardbare manier uitspreekt, ook al niet zo evident bij onze zuiderburen.

De drie muzikanten op de cd doen een fijne job, van het drammerige van normale "indierock" is hier niets te merken, er wordt gespeeld met een grote beheersing die perfect past bij de manier van zingen van Reza Hatami. We hebben de jongste dagen al een paar voorbeelden van Franse "indie-folk" mogen beluisteren en de conclusie dringt zich stilaan op dat de Fransen "indie" toch wel iets anders interpreteren dan de rest van de wereld (en wat dat betreft zijn wij duidelijk eerder de "Franse school" genegen).

"Moonless" is wat ons betreft een bijzonder consistente cd geworden die, zonder echte hoogtepunten, maar zeker ook zonder dieptepunten een stevig geheel van 35' vormt.
Nu we weten dat de erfenis van Leonard Cohen na zijn carriere of na zijn dood niet helemaal verloren zal gaan kunnen wij alvast weer een beetje beter slapen. ROLA